Tarcze polerskie

8 stycznia 2018

Tarcze polerskie – polerowanie próbki

Polerowanie to nieodłączny element przygotowywania próbki do badań mikroskopowych. Dzielimy je na dwa rodzaje – wstępne i końcowe. Polerownie wstępne przeprowadzamy celem usunięcia najbardziej znaczących deformacji – usuwana jest stosunkowo duża ilość próbkowanego materiału. Polerowanie końcowe sprowadza się do wygładzenia powierzchni, a ilości usuwanego materiału są zdecydowanie mniejsze.  Poprawna obserwacja – pozbawiona fałszywych kontrastów – jest możliwa tylko w wypadku analizowania struktur gładkich, dlatego polerowanie jest tak istotnym etapem całej procedury. W tym procesie wykorzystywane są specjalistyczne tarcze i zawiesiny polerskie, których wybór determinują parametry które chcemy zmierzyć podczas badania oraz metodę jego przeprowadzenia.

Tarcze polerskie – przeznaczenie

Tarcze polerskie stanowią podstawę, umożliwiającą swobodny ruch cząstek zawiesiny w dowolnym kierunku. W przypadku polerowania wstępnego najczęściej wykorzystywane są zawiesiny o wielkości ziarna 3-15 μm, w przypadku polerowania końcowego  0,05-3 μm.

Rodzaje tarcz polerskich

Najczęściej wykorzystywane tarcze polerskie wykonane są z syntetycznego poliestru, porowatego polimeru, jedwabiu oraz tkanin pochodnych. Ostateczny wybór tkaniny tarczy zależy od specyfikacji badania, które planujemy wykonać. Tarcze dzielimy również ze względu na ich rozmiary (które zwykle wynoszą od 200 do 300 mm), osnowę (np. metalowa, żywiczną),wykorzystywany środek ścierający (np. diament czy ceramika).Analogicznie jak w przypadku przecinania, podczas polerowania kluczowe jest odpowiednie chłodzenie próbki.